Γυμνάσιο. Λίγα χρόνια μετά. Στην τάξη. Τη γνωστή μας τάξη. Τη δικιά μας τάξη.
Η Γωγώ κάθεται στο τελευταίο θρανίο. Το μυαλό της ταξιδεύει. Βγάζει ένα φύλλο χαρτί και σχεδιάζει ένα ανθρωπάκι.
Κάτι της θύμισε. Ένα διήγημα, ένα παραμύθι που διάβασε κάποτε, πριν πολύ καιρό.
Τώρα το θυμήθηκε καλύτερα. Σχεδιάζει ένα κορίτσι να φοράει μαύρη ζώνη στο καράτε και γράφει «Γωγώ». Το δίνει πιο μπροστά και γράφει «Θυμάσαι»;
Παίρνει το χαρτί ο Χρήστος με τον Ιορδάνη. Το διαβάζουν και γράφουν «Χρήστος και Ιορδάνης. Αχώριστοι φίλοι. Έτοιμοι για μια ακόμη παρτίδα σκάκι».
Και στο τέλος «Θυμάσαι»;
Το παίρνει η Πάουλα και ο Ηλίας και γράφουν μερικές νότες και από ένα στιχάκι δικό τους και το δίνουν μπροστά.
«Θυμάσαι»;
Το παίρνει η Άννα-Μαρία με τον Βασίλη. Ζωγραφίζουν μια κίτρινη φατσούλα να χαμογελάει και σκάνε στα γέλια. « Άννα, Βασίλης, θυμάσαι»;
Το παίρνει η Μαίρη και ζωγραφίζει ένα σκυλάκι. «Αλήτης Μπιμπίκος. Θυμάσαι»;
Τα χαρτί πάει στην Αθηνά και τον Κοσμά. Γελούν και γράφουν «Τα κεφτεδάκια της Αθηνάς. Θυμάσαι»;
Δίνουν το χαρτί στον Ντίνο και εκείνος γράφει «Έχω ακόμη εκείνα τα σκαρπίνια μου. Θυμάσαι»;
Παίρνει το χαρτί η Παρασκευή και ζωγραφίζει ένα καραβάκι με πανιά. Πάνω ο Αλί με τον Ορέστη να ψαρεύουν και να πίνουν πορτοκαλάδες. «Θυμάσαι»;
Το δίνει στη Μαρία και στην Αλέσια. Ζωγραφίζουν ένα κουτί που κρύβει μια φάρσα. «Θυμάσαι»;
Το παίρνει η Γεωργία. Ζωγραφίζει δυο ανθρώπους. Γράφει «Κύριος Ηλίας και κυρία Βάσω. Θυμάσαι»;
Το παίρνει η Ελπίδα. Ζωγραφίζει ένα mp3 και ένα μπονσάι και το δίνει στη Λουντμίλα. «Θυμάσαι»;
Εκείνη το διαβάζει κι γελάει. Γράφει « Κύριος Γιώργος. Θυμάσαι»;
Χτύπησε κουδούνι. Κανένας δε βγαίνει διάλλειμα. Παίρνουν όλοι το χαρτί και το διαβάζουν. Γελάνε, δακρύζουν. Θυμούνται…
Στο τέλος κάποιος γράφει:
«Στ2. Θυμάσαι»;
Η Γωγώ κάθεται στο τελευταίο θρανίο. Το μυαλό της ταξιδεύει. Βγάζει ένα φύλλο χαρτί και σχεδιάζει ένα ανθρωπάκι.
Κάτι της θύμισε. Ένα διήγημα, ένα παραμύθι που διάβασε κάποτε, πριν πολύ καιρό.
Τώρα το θυμήθηκε καλύτερα. Σχεδιάζει ένα κορίτσι να φοράει μαύρη ζώνη στο καράτε και γράφει «Γωγώ». Το δίνει πιο μπροστά και γράφει «Θυμάσαι»;
Παίρνει το χαρτί ο Χρήστος με τον Ιορδάνη. Το διαβάζουν και γράφουν «Χρήστος και Ιορδάνης. Αχώριστοι φίλοι. Έτοιμοι για μια ακόμη παρτίδα σκάκι».
Και στο τέλος «Θυμάσαι»;
Το παίρνει η Πάουλα και ο Ηλίας και γράφουν μερικές νότες και από ένα στιχάκι δικό τους και το δίνουν μπροστά.
«Θυμάσαι»;
Το παίρνει η Άννα-Μαρία με τον Βασίλη. Ζωγραφίζουν μια κίτρινη φατσούλα να χαμογελάει και σκάνε στα γέλια. « Άννα, Βασίλης, θυμάσαι»;
Το παίρνει η Μαίρη και ζωγραφίζει ένα σκυλάκι. «Αλήτης Μπιμπίκος. Θυμάσαι»;
Τα χαρτί πάει στην Αθηνά και τον Κοσμά. Γελούν και γράφουν «Τα κεφτεδάκια της Αθηνάς. Θυμάσαι»;
Δίνουν το χαρτί στον Ντίνο και εκείνος γράφει «Έχω ακόμη εκείνα τα σκαρπίνια μου. Θυμάσαι»;
Παίρνει το χαρτί η Παρασκευή και ζωγραφίζει ένα καραβάκι με πανιά. Πάνω ο Αλί με τον Ορέστη να ψαρεύουν και να πίνουν πορτοκαλάδες. «Θυμάσαι»;
Το δίνει στη Μαρία και στην Αλέσια. Ζωγραφίζουν ένα κουτί που κρύβει μια φάρσα. «Θυμάσαι»;
Το παίρνει η Γεωργία. Ζωγραφίζει δυο ανθρώπους. Γράφει «Κύριος Ηλίας και κυρία Βάσω. Θυμάσαι»;
Το παίρνει η Ελπίδα. Ζωγραφίζει ένα mp3 και ένα μπονσάι και το δίνει στη Λουντμίλα. «Θυμάσαι»;
Εκείνη το διαβάζει κι γελάει. Γράφει « Κύριος Γιώργος. Θυμάσαι»;
Χτύπησε κουδούνι. Κανένας δε βγαίνει διάλλειμα. Παίρνουν όλοι το χαρτί και το διαβάζουν. Γελάνε, δακρύζουν. Θυμούνται…
Στο τέλος κάποιος γράφει:
«Στ2. Θυμάσαι»;