Κάθε πρωί, τρώγαμε μπανάνες, μάγκο και ανανά για πρωινό και αρχίζαμε την καθαριότητα στα σπιτάκια μας. Το μεσημέρι το περνούσαμε στην παραλία κάνοντας μπάνιο και παίζοντας Μπιτς βόλεϊ (χρησιμοποιούσαμε κούφιες καρύδες αντί για μπάλα).Το απόγευμα, κουρασμένοι από τη θάλασσα, ξαπλώναμε κάτω από τα δέντρα, απολαμβάνοντας παγωμένους χυμούς από τροπικά φρούτα, φτιαγμένους με μεράκι από την Παρασκευή. Έβαζε το καλάθι με τα φρούτα μέσα στο ποταμάκι και διατηρούνταν δροσερά όλη τη μέρα. Μετά τα έστυβε και τα σέρβιρε παγωμένα μέσα σε καρύδες. Για καλαμάκια χρησιμοποιούσαμε τυλιγμένα φύλλα που έκαναν μια χαρά τη δουλειά τους.
-Δύσκολο να είσαι ναυαγός, έλεγε ο Ντίνος και έπινε με στυλ από το καλαμάκι τον χυμό ανανά- καρύδα.
Τα κορίτσια κάνανε ηλιοθεραπεία στην παραλία, ενώ τα αγόρια κυνηγούσαν με τα αυτοσχέδια τόξα, τα άγρια θηράματα του νησιού. Το μέρος ήταν γεμάτο με αγριογούρουνα. Ο Ορέστης και ο Αλί δεν κυνηγούσαν, αλλά ψάρευαν στα βράχια.
Το βράδυ ανάβαμε φωτιά, και ψήναμε το κυνήγι της ημέρας: Χοιρινό με ζωμό καρύδας, γαρνιρισμένο με ανανά και μάγκο, συναγρίδες στη σχάρα, αστακοί με άγρια χόρτα, νοστιμότατες καβουροσαλάτες και γενικά ό, τι τραβούσε η όρεξή μας.
-Δύσκολο να είσαι ναυαγός, έλεγε ο Ντίνος και ρούφαγε ένα από τα πεντανόστιμα στρείδια που πιάσαμε…